zondag 26 april 2015

PRINSJESDAG

De tsarina, moeder van de prinsen
Ik hoor je denken: "Wat? Prinsjesdag? Bedoelt hij soms Koningsdag?"
Nee hoor, ik wil bedoel echt Prinsjesdag, want die dag heb ik van de week meegemaakt. En wel in het dierenpark waar ik met regelmaat een middag doorbreng. In dat park woont namelijk niet alleen de koning der dieren, de leeuw.
Er is daar een Stad der Oudheid, een mooi nagebootste stad uit het Midden Oosten.
En in die stad woont de tsaar der dieren: de siberische tijger.
Hij woont er met zijn gade en zijn drie zonen, de prinsjes. Ze zijn bijna één jaar oud en ze heten Fedor, Sergei en Nicolai.
De drieling vormt uiteraard een trekpleister voor publiek uit alle delen van het land. Iedereen wil leuke foto's maken van stoeiende tijgertjes. Of van een brutale welp die met de overmoed van de jeugd zijn vader aanvalt.
Ook een slapende drieling, dicht tegen hun moeder aan liggend, is een reden voor tientallen mensen om zich te verdringen bij het verblijf.
Ze staan er met mobieltjes te fotograferen en met huis- tuin- en keukencamera's. En er komen hobbyisten met zeer professionele apparatuur.
De prinsjes wennen daardoor al aan hun latere rol als tsaar in een ander dierenpark.
Ze zijn al met de prins over de Maas geweest, zoals de uitdrukking luidt.




Dromen over prinsessen
Al die drukte is niets voor mij. Het is lastig om je te bewegen met een scootmobiel tussen tientallen mensen die allemaal vooraan willen staan.
Ik heb het een aantal malen geprobeerd. Maar sinds ik een keer per ongeluk de hielen van een dame heb geraakt, keer ik om als ik teveel mensen ontwaar bij de tijgers.
Dat is dan een dag voor de prins. Hetgeen bepaald niet hetzelfde is als een Prinsjesdag.

Een Prinsjesdag is zo'n dag als van de week. Ik reed naar het buitenverblijf van de familie en.... ik zag er niemand! Wat een weelde. Ik kon ongehinderd tot dicht bij het glas rijden.
En daar zag ik de prinsen. Kennelijk niet in een speelse of brutale bui. Nee, ze lagen met koninklijke waardigheid niets te doen. Of misschien droomden ze van toekomstige paleizen. Of van leuke tijgerprinsessen. Of van de verantwoordelijkheden van hun positie. In ieder geval lagen ze met de adellijke uitstraling tijgers eigen in het zonnetje te poseren voor mijn camera.
De resultaten zijn geen actiefoto's.
Ze zijn in mijn optiek echter minstens zo spectaculair.
Als ik ze hier thuis terugkijk, hoor ik in gedachten tromgeroffel. En ik hoor een stem schallen: "Aanschouw uw toekomstige tsaar!"
Ik had daar in mijn uppie een geweldige Prinsjesdag. Leve de prinsen! Driewerf hoera!


Dromen over paleizen

Of over je toekomstige positie

4 opmerkingen:

  1. Ook Bie noniem leest met enige regelmaat je blog. Leuke foto‘s en verhalen. Soms idd herkenbaar :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Olà, wat een prachtige foto's van de prinsen. Die ene , die droomt inderdaad van een leuke prinses en misschien wel van een leven met zo maar een leuke meid, buiten het paleis. Maar de middelste droomt helemaal niet, behalve misschien over hoe snel hij zelf heerser zal zijn. Die is beslist aan het oefenen om de meest keizerlijke kop te krijgen. Wat een mooie, majestueuze uitstraling!
    En je blogs blijven heel aangenaam om te lezen én om te zien, want je foto's zijn prachtig.
    Liefs
    Dee

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een prachtige dieren zijn het toch, ik zag toevallig Zondag op de televisie een stukje van Burgers Zoo. Daar hebben ze een tijger tweeling, die zijn - of waren op het moment van de opname in ieder geval - jonger dan deze. Ik ga eigenlijk nooit naar dierentuinen maar ik word van jouw enthousiaste verhalen bijna getriggerd om ook weer eens te gaan!

    Groeten van uw zus, Bee Noniem

    BeantwoordenVerwijderen