BONT

We kennen nogal wat homoniemen in onze taal.
Woorden die meer dan één betekenis hebben. Bont is zo'n woord.
Als je er een woordenboek op naslaat, dan kom je met gemak tot wel 10 betekenissen. Zoals onder andere verwerkte dierenhuid, een bepaalde manier van weven, een virus bij planten, gemengd, opzichtig en veelkleurig,
En bont betekent ook nog "wit met donkere vlekken bij dieren".
Dat laatste nu is waar ik vanmiddag aan moest denken. Ik zag namelijk in een weiland twee scholeksters. Leuke kleine steltlopers met hun oranje snavels.
Hoe ze hun naam hebben gekregen lijkt me wel duidelijk. Ze lijken met hun zwart en witte verenkleed op een afstand erg op eksters.
Maar ik noem ze liever bij hun volksnaam: Bonte Piet. Net als de meeste volksnamen ook zeer duidelijk. Ze zijn bont in de betekenis van wit  en zwart gevlekt. En piet zou een verwijzing kunnen zijn naar het geluid dat ze maken.



Dat zien we ook bij de kievit en de grutto. Allemaal vormen  van klanknabootsing. Bij woorden noemt men dat een onomatopee.
Dit terzijde, want dat is weer een geheel ander verhaal over taal. Ik had het over de Bonte Piet. Niet te verwarren met de bonte hond, want.. Nee, ik hou op met al die associaties over taal. Niet omdat ik het niet leuk vind, maar ik vrees dat het de lezer in verwarring brengt.
En zo bont wil ik het niet maken.
Ik was eigenlijk bij aanvang slechts van plan om te vertellen dat

ik vanmiddag twee scholeksters heb waargenomen. En dat ik dat zulke grappige vogels vind om te zien. Ze hebben in mijn ogen iets clownesk in hun verschijning. Ik kon het gewoon niet laten om te stoppen om er met de hulp van mijn verrekijker even van te genieten. Ze waren enorm druk bezig met voedsel zoeken. Dat doen ze door me hun snavel in de bodem te wroeten.
Ze hadden niet eens in de gaten dat ik er stond.
Ineens vlogen ze op om uit te rusten op een steigertje verderop. Dat leverde me nog een paar leuke foto's op. Tevreden kon ik huiswaarts keren, naar het bonte gewoel van de stad.

x

x