![]() |
Aan het gereedschap zal het niet liggen |
Maar deze keer wil ik een uitzondering maken om mijn trouwe lezers ter wille te zijn.
Ik kreeg namelijk een aantal reacties waarin me gevraagd werd hoe het experiment met het fluitje is afgelopen.
Welnu, over mijn poging om een werkend fluitje te snijden kan ik kort zijn: MISLUKT!
Een werkend fluitje? Daar kun je naar fluiten.
Ik kreeg het met mijn anderhalve hand niet eens voor elkaar om een niet werkend instrumentje te produceren. En ik had uit principiële overwegingen maar één stengel meegenomen.
Dus dan zou dit het einde van het verhaal van vandaag zijn, ware het niet dat ik buiten de waard had gerekend. Of beter gezegd: buiten de waardin, in de persoon van een van mijn zussen. Ze kwam vanavond op bezoek met in haar hand... een bosje witte polderbloemen.
En met een lachend gezicht. Ook zij was benieuwd hoe een fluitje van fluitekruid zou klinken. En derhalve had ze een stengel geplukt en meegenomen.
Volgens de aanwijzingen die ik vanuit overlevering wist te vertellen heeft ze bij mij in het keukentje een fluit gesneden. Dat wil zeggen dat ze de stengel keurig volgens het boekje bewerkt had, maar er kwam geen enkel geluid uit.
![]() |
Vooral vermaak |
We vermoedden dat de fluit wellicht iets te lang was, dus heeft ze hem een stukje ingekort. Zelfs tot twee keer toe. Maar het resultaat bleef bedroevend.
Nou ja, bedroevend.... We moesten er eigenlijk wel om lachen.
De enige die het experiment zeer nauwlettend en serieus observeerde was Jaap, mijn valkparkiet. Achteraf vroeg ik me af of hij soms een toon hoorde die wij niet konden horen.
In dat geval hebben we per ongeluk vandaag 's werelds eerste valkparkietenlokfluitje uitgevonden. En een fantastisch woord voor scrabble of wordfeud.
Enfin, we hebben de proef maar gestaakt.
En omdat mijn zus, net als ik, vind dat je niet zomaar bloemen of planten uit de natuur moet plukken, besloot ze de bloemen die aan de stengel zaten in een vaasje te zetten.
Op die manier heeft die ene stengel in ieder geval nog twee doelen gediend.
Drie eigenlijk, want ook dat vaasje met bloemen vond Jaap duidelijk erg interessant.
Gelukkig kwam hij na enkele pogingen om de blaadjes op te eten tot de conclusie dat ze niet echt lekker waren. Een experiment dat ik graag aan hem over heb gelaten.
Al met al dus een avond ter lering ende vermaak.
Al snap ik er geen fluit van waarom.... ach laat maar.
In ieder geval, wat mij betreft, ter vermaak. hartelijk gelachen om je blog
BeantwoordenVerwijderenMaar ik denk dat de overlevering niet klopt. Misschien moet je helemaal geen fluitje snijden, maar laat het fluitenkruid je fluiten. Als je er nu eens thee van zet? Of fijnhakken en opsnuiven? Ook een leuk experiment. Probeer maar uit op diezelfde zus!
Dee
Nee, dank je Ik ben als jongeling al in die ketel gevallen. (Om Obelix maar eens vrij te citeren.) Ik heb geen hulpmiddelen meer nodig.
VerwijderenNee, dank je Ik ben als jongeling al in die ketel gevallen. (Om Obelix maar eens vrij te citeren.) Ik heb geen hulpmiddelen meer nodig.
VerwijderenLekkere meid ben je.......;)
BeantwoordenVerwijderenMaar ik heb ook genoten van je blog Paul.
Leuk
VerwijderenLeuk
Verwijderen