LELIJKERD

Moeders mooiste

Je kunt de jonge maraboes in volière Snavelrijk gerust lelijk noemen.
En als je nu denkt dat ze later erg mooi worden, net als het lelijke eendje in het sprookje van Andersen...
moet ik je teleurstellen.
Maraboes zullen door de meeste mensen niet gezien worden als schoonheden.
Kijk maar eens naar de foto hiernaast.

Deze jonge maraboe was net zo nieuwsgierig naar mij als ik naar hem/haar. Of eigenlijk moet ik bekennen dat niet ik aantrekkelijk was in zijn ogen, maar mijn scootmobiel.
Wellicht vond hij het metallic blauw wel cool. Of werd hij onweerstaanbaar aangetrokken door de lampjes? Was het mijn rugzak? Wie zal zeggen wat er in het het koppie van een maraboe omgaat?

In ieder geval kwam hij zo dichtbij dat ik er bijna geen foto van maken kon.
"Heb ik dat weer?" Komt er eindelijk een dichtbij op een rustige middag... Komt ie weer zo dichtbij dat zijn snavel te groot wordt om nog op een foto te passen. "Ik heb echt een heeeeeel zwaar leven", om Brigitte Kaandorp maar eens te citeren.

Maraboes zijn, net als de nimmerzaten, familie van de ooievaar. Allen hun vliegbeeld is duidelijk anders dan dat van de andere ooievaars: Maraboes houden hun nek namelijk niet uitgestrekt tijdens het vliegen. (Het is maar een weetje.)
Het zijn voornamelijk aaseters en ze worden dan ook veel in het gezelschap van gieren aangetroffen. Maar ze houden ook van kleine levende dieren om te eten, Zoals kikkers, visjes, knaagdiertjes en grote insecten als bv sprinkhanen. En zelfs eieren van vogels of krokodillen worden niet versmaad.

Maraboes zijn grote vogels.Tot wel anderhalve meter.
Ze hebben een roze keelzak, die ze met lucht kunnen vullen om nog groter te lijken. Dat is erg handig als je een vijand of een concurrent wilt afschrikken.
Maar je kunt er in de paartijd ook behoorlijk dominant mee overkomen. Tijdens die periode maken maraboes ook geluiden met behulp van hun keelzak. Een soort ingebouwde doedelzak, zeg maar.

De vogels komen voor in het grootste deel van Afrika ten zuiden van de Sahara.